اثربخشی آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل بر تحمل پریشانی و مهارت‌های ارتباطی نوجوانان بزهکار

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشیآموزشگروهیتحلیلرفتارمتقابلبرتحملپریشانیومهارت‌های ارتباطینوجوانانِبزهکار انجام شد. روش پژوهش شبه‌تجربی از نوع طرح پیش‌آزمون‌ـ‌پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری و جامعه آماری، نوجوانانپسر بزهکارِ مقیم در کانون اصلاح و تربیت شهر قم بود که به روش نمونه‌‌برداری هدفمند، تعداد 30 نفر انتخاب و به طور تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه قرار گرفتند. آزمودنی‌ها به مقیاستحملپریشانی (سیمونز و گاهر، 2005) و آزمون مهارت‌های ارتباطی (کوئیندام، 2004) پاسخ دادند.آموزشگروهیتحلیلرفتارمتقابلبرای گروه آزمایش در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای به اجرا گذاشته شدسپس، در پایان مداخلات درمانی و مجدداً پس از دو ماه، آزمودنی‌های گروه‌های آزمایش و گواه، توسط پرسشنامه‌های پژوهشمورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج تحلیلواریانس با اندازه‌گیری مکررنشان داد که در گروه آزمایش، تحملپریشانیومهارت‌های ارتباطیبه شکل معناداری افزایش یافته است. نتایج پژوهش اثربخشی به کارگیریآموزشگروهیتحلیلرفتارمتقابل را بر افزایش تحملپریشانیوبهبود مهارت‌های ارتباطینوجوانانبزهکارتأیید کرد.